ก็พอรู้ว่าเรามันต่างกัน
ก็พอรู้ว่าฉันมาจากไหน
ต้องเจียมตัวเองอย่างนี้รู้ดีแก่ใจ
คงเป็นฟ้าที่ได้ลิขิตไว้ให้ใจฟันฝ่า
ต้องเจอกับรอยน้ำตาไหลตรงกลางใจ
อดทนเข้าไว้ ต้องผ่านมันไปสักวัน
อย่าปล่อยให้ความฝันมันต้องลอยจากไป
ไม่มีความฝันใดที่มันสูงเกินใจจะใฝ่
และไม่มีใครต่ำต้อยเกินที่ใจจะฝัน
ไม่มีอะไรสำคัญ เท่ากับใจของเรา
หากมีใจพากเพียรฝันมันคงอยู่ไม่ไกล
ก็พอรู้ว่าไม่ง่ายหรอกนะ
ก็พอรู้ว่ามันยากแค่ไหน
ต้องพยายามกี่ร้อยพันครั้งยังไหว
คงเป็นฟ้าที่ได้ลิขิตไว้ ให้ใจฟันฝ่า
ต้องเจอกับรอยน้ำตาไหลตรงกลางใจ
อดทนเข้าไว้ ต้องผ่านมันไปสักวัน
อย่าปล่อยให้ความฝันมันต้องลอยจากไป
ไม่มีความฝันใดที่มันสูงเกินใจจะใฝ่
และไม่มีใครต่ำต้อยเกินที่ใจจะฝัน
ไม่มีอะไรสำคัญ เท่ากับใจของเรา
หากมีใจพากเพียรฝันมันคงอยู่ไม่ไกล
ไม่มีความฝันใดที่มันสูงเกินใจจะใฝ่
และไม่มีใครต่ำต้อยเกินที่ใจจะฝัน
ไม่มีอะไรสำคัญ เท่ากับใจของเรา
หากมีใจพากเพียรฝันมันคงอยู่ไม่ไกล
หากมีใจพากเพียรฝันมันคงอยู่ไม่ไกล